Monday 21 February 2011

ΣΠΙΤΙ

Χαζοφιλοσοφικό paper σκέφτομαι και γράφω: ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Το σπίτι ή αλλιώς η οικία, δεν είναι εκεί που νιώθουμε οικεία?

Ξεκινάμε τη μέρα μας, δεν παίρνουμε το τραίνο ούτε το αυτοκίνητο να πάμε μακριά (σημείωσε: μακριά, κοντά είναι σχετικές έννοιες), διότι κάπου κοντά μας δεσμεύει η δουλειά μας, οι υποχρεώσεις μας ή οποιαδήποτε συμβολή απαιτείται να κάνουμε στο κοινωνικό σύνολο απαραίτητη για την επιβίωσή μας.

Άρα ασχέτως αν γενικότερα θα κινηθούμε σε μια μεγάλη έκταση έχουμε περίπου συγκεκριμένες διαδρομές να ακολουθήσουμε με ακόμα πιο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

Ο χώρος εργασίας μας είναι υποχρεωτικός, ζητά την παρουσία μας, και κατά κανόνα θα ανεχτούμε τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόμαστε. Εξάλλου αυτό είναι μέρος της κοινωνικής συναναστροφής, να αλληλεπιδρούμε με ανθρώπους που δεν είναι της επιλογής μας. Οπότε σίγουρα στην δουλειά μας, είτε είναι όρθια και κοπιαστική είτε καθιστή και άνετη δεν μπορούμε να πούμε πως αισθανόμαστε οικεία. Ακόμα και αν η επιχείρηση μας ανήκει, ο ρόλος του να είσαι το σωστό αφεντικό θα περιορίσει τα λόγια σου και τις πράξεις σου.

Φυσικά ο όρος οικεία είναι ελάσσονος σημασίας όταν είσαι μόνος σου είτε στο δωμάτιο του σπιτιού σου είτε στο γραφείο σου κλεισμένος ώστε να μην σε βλέπει ούτε να σε ακούει κανείς διότι τότε απλά μπορείς να κάνεις ότι θέλεις, να έχει την απόλυτη ελευθερία και να μην αλληλεπιδρας με ανθρώπους.

Οι ώρες της δουλειάς όμως είναι συγκεκριμένες και αν δεν υπάρχει επιπλέον φόρτος εργασίας που θα πρέπει να κουβαλήσεις στο σπίτι όπου θα απομονωθείς από τους υπόλοιπους παρευρισκομένους να την ολοκληρώσεις θα έχεις ελεύθερο χρόνο να τον διαθέσεις όπως επιθυμείς.

Σίγουρα αν βρεθείς με τους φίλους σου θα νιώθεις οικεία, αν είναι πραγματικοί σου φίλοι εννοείται και όχι απλά κάποιοι τυχαίοι που αναγκάστηκες να ανεχτείς για παρέα ή κάποιους που θέλεις να εκμεταλλευτείς παίζοντας τον φίλο. Αλλά οι φίλοι σου θα βρίσκοντα κοντά ή μήπως βρίσκονται σε απαγορευτικές αποστάσεις για καθημερινές μετακινήσεις?
Τότε αν δεν βγεις να πας να τους βρεις μάλλον θα μείνεις σπίτι όπου θα έχεις σίγουρα ένα οικείο περιβάλλον μέσα στην ίδια σου την οικογένεια. Όχι πως δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά ας υποθέσουμε ότι ακολουθείται ο κανόνας. Μάλιστα αν βρίσκεσαι μακριά γενικώς από οποιαδήποτε ψυχαγωγική δραστηριότητα τότε είναι πλέον σίγουρο πως θα μείνεις εντός σπιτιού.

Άρα σε αυτή την περίπτωση καλύτερα να έχεις ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο σπίτι ώστε να σου προσφέρει πολλούς χώρους με ποίκιλες διακοσμήσεις και δραστηριότητες ώστε να μοιράζεις τον χρόνο σου σε διαφορετικούς χώρους μέσα στο σπίτι. Οπότε σίγουρα ένα μεγάλο σπίτι γεμίζει την καθημερινότητά σου.

Σε περίπτωση που έχουμε αντιρησίες στην παρέα όπως το πως να καθαρίσεις ένα μεγάλο σπίτι ή άλλες ανόητες λεπτομέρειες ας σκεφτούμε και την αντίθετη περίπτωση. Να είσαι και αποκομένος από τη ζωντανή κίνηση μιας πόλης και να μένεις σε ένα μικρό σπίτι.
 Τότε το σίγουρο θα είναι να πλήττεις τόσο εύκολα που να αναγκάζεσαι να απολαμβάνεις τον κάφε σου στο στενό και άβολο ενδεχομένως μπαλκονάκι νιώθωντας την ανάγκη να βλέπεις έξω. Άρα αν εξαιρέσουμε την περίπτωση του να είσαι κάποιος ερημίτης που αρέσκεται να κλαδεύει τα δέντρα στην τεράστια (λόγω μικρού σπιτιού) αυλή του θα πρέπει να έχεις διαλέξει ένα διαφορετικό σενάριο.

Το σενάριο αυτό είναι να μένεις κεντρικά φυσικά. Να μην έχεις την ησυχία ενός προαστίου ή ενός χωριού αλλά να μπορείς με λίγα ανθρώπινα βήματα να έχεις πρόσβαση σε ψυχαγωγικές ή διασκεδαστικές δραστηριότητες. Έτσι ξαφνικά όσο βαρετό και αν γίνεται το σπίτι σου θα μπορείς να το αφήσεις και να μπλεχτείς με τον κόσμο της πόλης.

Εδώ μπορεί να υπάρχουν διάφοροι ανασταλτικοί παράγοντες. Για παράδειγμα μπορεί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και χειραγώγησης να κατακλύζουν την οθόνη σου με εκφοβιστικά μηνύματα που να μην μπορείς να ξέρεις αν είναι αληθινά ή όχι. Η εγκληματικότητα είτε είναι τέχνασμα της τηλεόρασης είτε πραγματική απειλή μπορεί να σε κρατάει μέσα στο σπίτι οπότε τα προηγούμενα πλεονεκτήματα πάνε περίπατο.
Συνεπώς το να μένεις σε μια φιληειρινική περιόχη είναι πολύ σημαντικό.

Βέβαια αυτό ακριβώς μπορούμε να το γενικεύσουμε και να το δούμε από μια πιο μακρινή σκοπιά. Μπορεί να αισθάνεσαι απόλυτα ασφαλής σε μια περιοχή αλλά να μην αισθάνεσαι άνετα, να μην συμβαδίζει ο τρόπος σκέψης σου με τους ντόπιους ή να υπάρχει καχυποψία απέναντι σε ξένους όπως μπορεί να είσαι ο ίδιος. Συνεπώς ένα περιβάλλον από κοινωνικούς και αν είναι δυνατόν καλοπροαίρετους ανθρώπους θα μπορούσε να επεκτείνει την αίσθηση της οικειότητας που αισθάνεσαι στο μέρος κατοικίας σου.

Συνεπώς αν συνδυάζαμε όλα τα παραπάνω θα μπορούσε να πει κανείς ότι ένα μεγάλο, άνετο, ευήλιο, ευρύχωρο και όμορφο σπίτι, μέσα σε μια περιοχή που σφύζει από ζωή και προσφέρει πολλές δραστηριότητες εντός των ενδιαφερόντων σου και με ανθρώπους που από την καρδιά τους έχουν πάντα ένα χαμόγελο να μοιράσουν θα ήταν ένα μέρος που θα αισθανόσουν σαν το σπίτι σου και σε μεγάλη κλίμακα τόσο έκτασης όσο και χρονου.
Και να μην ξεχνάμε πως σε αυτό το «σπίτι» περνάμε το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας.

Επιμέλεια: Γιώργος Πληγορόπουλος
 

Applied Ideas Copyright © 2010
George Pligor - Stergios